* * *
ნეტარ იმას, ვისთვისაც სიცოცხლეც და გარდაცვალებაც ღირსების განმამტკიცებელია.
* * *
განათლებული და ნაკითხი ერთმანეთისაგან იმითაც განსხვავდება, რომ ეს უკანასკნელი კარიკატურული ცოდნის მფლობელია მაშინ, როცა პირველი ცხოვრობს და ახორციელებს ცოდნას.
ნაკითხი ადამიანი ცხოვრების ჩუქურთმაა ოდენ, განათლებული კი თვითონაა არსებობის შინაარსის გამამზიანებელი.
* * *
ზოგიერთი ცხოვრების წყლებში უმისამართოდ ტივტივებს. ზოგი ცურვის დასაწყებად არც დაძრულა ადგილიდან. ზოგმა კი საკუთარი თავი მეორე ნაპირზე გადასვლამდე კარგად გაწვრთნა, მიზანიც კარგად განჭვრიტა და მისი ცურვა თვითონ გადაიქცა მზიანი ნების ძალუმობად. პოიეზისი სიცოცხლის საუკეთესო სახეა.
* * *
ბუნებით ზეციური მიწათმოქმედი უნდა იყო, რომ უბრალო მოვლენისა და საგნისაგაც კი უკვდავება მიიღო ნაყოფად.
* * *
სწავლა რისთვის? იმისათვის, რომ სნეულ ცნობიერებაზე დამყარებული სისტემის ნაწილი გახდე, თუ იმისათვის, რომ განათლდე და ბედნიერებას ეწიო, ხოლო შენი ბედნიერებით სხვასაც არგო?
* * *
ქრისტე ყველა დროის უდიდესი მინდია და ალქიმიკოსი-ღმერთია: მან თავისი ცხოვრებით, ჯვარცმითა და აღდგომით სიკვდილიც კი სიცოცხლედ აქცია.
* * *
ვინც ოდენ ლამაზია, წლებთან ერთად ყვავილივით დაჭკნება. მხოლოდ და მხოლოდ მშვენიერი ლამაზდება კიდევ უფრო სიბერეში.
* * *
სრულყოფილება იმ მთასა ჰგავს, რომელსაც მწვერვალი არ გააჩნია.
* * *
კაცი უპირველესად მუხა უნდა იყო და არა ბამბა.
* * *
სულიერად კეთილშობილი ადამიანის დუმილიც კი პოეზიაა.
* * *
თავაზიანობა ბოდიშს იხდის, კეთილშობილება კი-მადლობას.
* * *
შენზე მაღალი ღირსების ადამიანის დუმილს რომ გაუგო, შესაბამისად უნდა გაიზარდო ჯერ.
* * *
ჩვენი სულის სიღრმეში არსებული მუსიკა ყველაზე დიდი მუსიკაა და მას დუმილით თუ ჩასწვდები-შესწვდები.
* * *
ერთია დაკვირვება, გათავისება-მეორე.
* * *
სიცრუე არღვევს სამყაროულ წესრიგს და ძალადობას განაპირობებს.
* * *
გულისხმიერი ადამიანისათვის ქალის ბუნება მამაკაცური რაობის ისეთივე მზრდელია, როგორიც ეს უკანასკნელია იგივე შინაარსის მატარებელი ქალურობისათვის.
* * *
კაცობრიობა სამოთხეში ჯოჯოხეთის გავლით ბრუნდება.
* * *
დუმილის ჭურჭელი ივსება სიმშვიდით.
* * *
კაცობრიობის ანტიკური ხანის ცნობიერება-ანტიკური ალქიმია.
* * *
უკვდავი ნაწარმოები იმითაც ჰგავს მარადისობას, რომ ერთჯერ მაინც მოჰყავს მოძრაობაში ნებისმიერი ადამიანის გული.
* * *
პოიეზისის სიდიდე მოქმედებაში მოყვანილი და განხორციელებადი ფილოსოფიის სიდიდის პირდაპირპროპორციულია.
* * *
კაცობრიობა ჯერ-ჯერობით არ დგას სულიერი განვითარების იმ ხარისხზე, რომ პოეზიის სინამდვილე ირჩიოს და ამჯობინოს ჩვენში და ჩვენს ირგვლივ არსებულ კვდომით სნეულ არსებობას.
* * *
ყველა ადამიანი გენიოსია. უბრალოდ, ყველას არ ჰყოფნის გენიალობა საკუთარი გენიალობის აღმოსაჩენად.
* * *
უბრალოდ ოდენ ისინი საუბრობენ, ვინც ღრმად ჩასწვდა საგანს.
* * *
ნაკითხი იყურება, განათლებული-ხედავს. მზე-რა განათლებული ადამიანის ხედვაა.
* * *
თავის-უფალი სხვაზე არ ბატონობს.
* * *
ვიღაც "სნობი-ერებას" ირჩევს, ვიღაც კი-ბედნიერებას.
* * *
მით უფრო დიდია შემოქმედება, რაც უფრო ღრმაა თვითშემეცნება.
* * *
სი-კეთ-ე უსამართლობითა და ძალადობით სნეული წუთისოფლის დინების საწინააღმდეგოდ ცურვაა. ნეტარია ამ ცურვაში გამობრძმედილი სულის სხეული.
* * *
სიყვარულს არ სძულს. ის, რაც სიძულვილს იწვევს, სიყვარული არ არის, ხოლო ის, რაც სიყვარული არაა, არანაირი ღირებულება არ გააჩნია.
* * *
განათლებული ღვთის მიერ გახსნილ კარში შედის, გაუნათლებელი კი-ჩიხში.
პ.ს. ბევრის კითხვა განათლებას არ ნიშნავს.
* * *
პავლე მოციქულის ხმალი მშვიდობის, სიმამაცის, სიბრძნის, სამართლიანობისა და სიკეთის სიწმინდეა.
* * *
ინდოევროპელების მოსვლა დასავლეთში იგივე შედეგების მომტანი იყო, როგორიც ბარბაროსებისა რომის იმპერიაში, სადაც ამ უკანასკნელის ნანგრევებზე ქმნიდნენ თავიანთ სამეფოებს.
Visualizzazione post con etichetta გენიოსი. Mostra tutti i post
Visualizzazione post con etichetta გენიოსი. Mostra tutti i post
martedì 14 aprile 2009
lunedì 22 settembre 2008
მკათათვისა. 2001
* * *
ენის სიღრმეებში ჩაწვდომა ხელოვანს ქმნის ადამიანს.
* * *
ყველაზე დიდი ვაჟკაცობა ამ ქვეყნად საკუთარი თავის შეცნობას, მოყვასის სიყვარულსა და სიკეთის ქმნას სჭირდება.
* * *
ღმერთის გამომრიცხავი ვერასოდეს ჩაწვდება ერის რაობას და მისი თითოეული განმარტება-შეხედულება ამ საკითხზე მუდამჟამს მცდარი იქნება.
* * *
შურის ხედვის ისარი მოკლეა.
* * *
მძინარე სულს შთანთქავს წუთისოფელი-მტერმა ჩაიგდოს ხელთ ღვთის საბოძვარი ნიშნავს, უფლის რისხვა დაგატყდეს თავს, რადგან ადამიანს ისე არაფერი ეძლევა.
* * *
სიკვდილი ჟამიერებაში უჟამობაში ცხოვრების საწინდარია.
* * *
ახალი აღთქმა ძველი აღთქმისა და განხორციელებული ღვთიური იმპულსის სინთეზია.
* * *
თითოეული ადამიანის სიცოცხლე თვით წუთისოფელზე, ამაოებაზე დიდია. ამის ვერგააზრებას შედეგად მოყვასის გაუფასურება მოსდევს კაცის თვალში.
* * *
ხსნა არა ამაოების ლაბირინთების ბოლომდე გავლაში მდგომარეობას, არამედ-სხეულებრივი დილეგიდან სულის თავდახსნაში.
* * *
რამდენადაც ყოვლადდიდებულია ღმერთი, იმდენად უდიდესი მისტერია იყო ძე ღვთისას განკაცება ამ ქვეყნად.
* * *
უნივერსალურ ჭეშმარიტებას მშვენიერება განაპირობებს და არა-სილამაზე.
* * *
წუთისოფლის რაობა ადამიანის პიროვნული ტრაგიზმის განმაპირობებელი გარეფაქტორია, რამეთუ ამაოების მატერიალისტური, სხეულებრივი აგებულება საზღვრულს ხდის, ბოჭავს სულიერ უსაზღვროებას.
* * *
ჭეშმარიტების ჭვრეტა საფუძველია მისი შეგრძნებისა და მასში განვრცობის.
* * *
სხეულის გალაღებით ჭეშმარიტ ბედნიერებას მაინც ვერ ვაღწევთ, რადგან სული მას ეწირება, კვდება.
სულზე ზრუნვა კი იურვებს სხეულს და შედეგი სამარადისო შვებაა, ნეტარება.
აირჩიე, ადამიანო.
* * *
ენა იდეალურად გამოსახავს თავისი ერის სულსა და მატიანეს.
* * *
ზედმეტი ლაპარაკი დროს ჰპარავს ადამიანს ჭეშმარიტების მოღვაწებისათვის.
* * *
ცალკერძი სილამაზე ამაოების გამოვლინებაა.
* * *
ხსნა ჭეშმარიტ ღმერთთან მიახლოების ნიადაგზე საკუთარი თავის შეცნობაშია.
* * *
საწყისისა და ბოლოს არსებობა ურთიერთმიზეზშედეგობრივია.
* * *
"არ არის ღმერთი" უფრო მასზე გულგაბოროტებულის ამონათქვამია, ვიდრე მისი არსებობის გამომრიცხველის.
* * *
კურთხეულია ღვთის ნების ამსრულებელი და მიმყოლი.
* * *
თუკი საკუთარ თავში ვერ იპოვი სიმშვიდეს, სამყაროც კი ვერ დაგიტევს.
* * *
არცერთი იმპერია არ ღირს თუნდაც ერთი ადამიანის სიცოცხლის ფასად.
* * *
დამპყრობელი ვერ იქნება ხელმწიფე.
* * *
ვისაც სხვისი ერის სიკეთე სურს, საკუთარის აყვავებით უნდა დაიწყოს.
* * *
გენიოსი, შეიცნობს რა საკუთარ თავს, შეიცნობს სამყაროს.
* * *
მთავარია იმ მიზეზთა უარყოფა, რომელნიც ჩვენი სულის სიკვდილს განაპირობებენ და არა-თვითმკვლელობა, რამეთუ სხეული ისედაც მოკვდინებადია.
ნეტარია იგი, ვინაც სხეული დაიურვა სულის ცხოველმყოფელობისა და ლაჟვარდოვან უკვდავებაში დამკვიდრებისათვის.
ჩვენში ცხოვრობს ფენიქსი. ამად, ვკვდებით, რათა ხელახლა დავიბადოთ; ვჭკნებით, რათა სამარადისოდ ავყვავილდეთ.
ასეთი მისტერიაა ადამიანი...
* * *
შეიძლება დილეგში იჯდე და ყველაზე თავისუფალი იყო; მაგრამ შეიძლება თავისუფლებაში მყოფიც ტყვეობაში იმყოფებოდე.
* * *
ვინც წარსულს უარჰყოფს, იგი ვერც მომავალს შექმნის.
* * *
კონკრეტულობამდე ადამიანი ზოგადია.
* * *
სადაც სამართლის მოსმენა არ უყვართ, იქ სიცრუე იკიდებს ფეხს.
* * *
საკუთარი მომავლის შეცნობის სურვილით დაავადმყოფებული ცრუმორწმუნე წიგნის ისეთ მკითხველსა ჰგავს, რომელიც მუდამ წინდაწინ ცდილობს ნაწარმოების შინაარსის გაგებას, მაგრამ არაფერი რჩება ხელთ საბოლოოდ.
* * *
უკვდავების სურნელს აფრქვევს
მშობლიური მიწა,
ვინაც მასში ფესვი გადგა,
დრომ ვერ დაამიწა.
* * *
გინახავთ განრისხებული სიკეთე? უსაშინელესია. მარტო ამის წარმოდგენა შეგზარავს.
* * *
პოეტი მაშინ რჩება პოეტად, როცა მთელს თავის ცხოვრებას, თვით ყოველ ამოსუნთქვასაც კი პოეზიად აქცევს; ასე იქმნებიან უდიდესნი. პოეზიის სამყაროა მათი სამკვიდრებელი. ეს კი უკიდეგანო სივრცეა.
* * *
ნეტარია ადამიანი, რომელსაც მიწისა და მოყვასის სიყვარული აატირებს. ეს სიმდიდრეა, რასაც გაფრთხილება სჭირდება.
* * *
ქალი მეგობარი უნდა იყოს და არა მხევალი, ან ბატონი. ამ ურთიერთობაში თანასწორობის დარღვევა ტრაგედიის მიზეზი ხდება ხშირად.
* * *
პლატონური სიყვარული ჭვრეტითი ხასიათისაა და ამიტომაა ეს კატეგორია აღმატებული ხორციელ ლტოლვაზე, რომელიც პირველისაგან განსხვავებით, იმთავითვე საზღვრულია.
* * *
ხომ სამი სიტყვაა-მე შენ მიყვარხარ, მაგრამ არაფერია მათზე უფრო ძნელად ამოსათქმელი მაშინ, როცა ტრფიალის ცეცხლით ვიწვით.
* * *
ნეტარია ერთი, რომელიც ათასებისათვის იბადება.
ენის სიღრმეებში ჩაწვდომა ხელოვანს ქმნის ადამიანს.
* * *
ყველაზე დიდი ვაჟკაცობა ამ ქვეყნად საკუთარი თავის შეცნობას, მოყვასის სიყვარულსა და სიკეთის ქმნას სჭირდება.
* * *
ღმერთის გამომრიცხავი ვერასოდეს ჩაწვდება ერის რაობას და მისი თითოეული განმარტება-შეხედულება ამ საკითხზე მუდამჟამს მცდარი იქნება.
* * *
შურის ხედვის ისარი მოკლეა.
* * *
მძინარე სულს შთანთქავს წუთისოფელი-მტერმა ჩაიგდოს ხელთ ღვთის საბოძვარი ნიშნავს, უფლის რისხვა დაგატყდეს თავს, რადგან ადამიანს ისე არაფერი ეძლევა.
* * *
სიკვდილი ჟამიერებაში უჟამობაში ცხოვრების საწინდარია.
* * *
ახალი აღთქმა ძველი აღთქმისა და განხორციელებული ღვთიური იმპულსის სინთეზია.
* * *
თითოეული ადამიანის სიცოცხლე თვით წუთისოფელზე, ამაოებაზე დიდია. ამის ვერგააზრებას შედეგად მოყვასის გაუფასურება მოსდევს კაცის თვალში.
* * *
ხსნა არა ამაოების ლაბირინთების ბოლომდე გავლაში მდგომარეობას, არამედ-სხეულებრივი დილეგიდან სულის თავდახსნაში.
* * *
რამდენადაც ყოვლადდიდებულია ღმერთი, იმდენად უდიდესი მისტერია იყო ძე ღვთისას განკაცება ამ ქვეყნად.
* * *
უნივერსალურ ჭეშმარიტებას მშვენიერება განაპირობებს და არა-სილამაზე.
* * *
წუთისოფლის რაობა ადამიანის პიროვნული ტრაგიზმის განმაპირობებელი გარეფაქტორია, რამეთუ ამაოების მატერიალისტური, სხეულებრივი აგებულება საზღვრულს ხდის, ბოჭავს სულიერ უსაზღვროებას.
* * *
ჭეშმარიტების ჭვრეტა საფუძველია მისი შეგრძნებისა და მასში განვრცობის.
* * *
სხეულის გალაღებით ჭეშმარიტ ბედნიერებას მაინც ვერ ვაღწევთ, რადგან სული მას ეწირება, კვდება.
სულზე ზრუნვა კი იურვებს სხეულს და შედეგი სამარადისო შვებაა, ნეტარება.
აირჩიე, ადამიანო.
* * *
ენა იდეალურად გამოსახავს თავისი ერის სულსა და მატიანეს.
* * *
ზედმეტი ლაპარაკი დროს ჰპარავს ადამიანს ჭეშმარიტების მოღვაწებისათვის.
* * *
ცალკერძი სილამაზე ამაოების გამოვლინებაა.
* * *
ხსნა ჭეშმარიტ ღმერთთან მიახლოების ნიადაგზე საკუთარი თავის შეცნობაშია.
* * *
საწყისისა და ბოლოს არსებობა ურთიერთმიზეზშედეგობრივია.
* * *
"არ არის ღმერთი" უფრო მასზე გულგაბოროტებულის ამონათქვამია, ვიდრე მისი არსებობის გამომრიცხველის.
* * *
კურთხეულია ღვთის ნების ამსრულებელი და მიმყოლი.
* * *
თუკი საკუთარ თავში ვერ იპოვი სიმშვიდეს, სამყაროც კი ვერ დაგიტევს.
* * *
არცერთი იმპერია არ ღირს თუნდაც ერთი ადამიანის სიცოცხლის ფასად.
* * *
დამპყრობელი ვერ იქნება ხელმწიფე.
* * *
ვისაც სხვისი ერის სიკეთე სურს, საკუთარის აყვავებით უნდა დაიწყოს.
* * *
გენიოსი, შეიცნობს რა საკუთარ თავს, შეიცნობს სამყაროს.
* * *
მთავარია იმ მიზეზთა უარყოფა, რომელნიც ჩვენი სულის სიკვდილს განაპირობებენ და არა-თვითმკვლელობა, რამეთუ სხეული ისედაც მოკვდინებადია.
ნეტარია იგი, ვინაც სხეული დაიურვა სულის ცხოველმყოფელობისა და ლაჟვარდოვან უკვდავებაში დამკვიდრებისათვის.
ჩვენში ცხოვრობს ფენიქსი. ამად, ვკვდებით, რათა ხელახლა დავიბადოთ; ვჭკნებით, რათა სამარადისოდ ავყვავილდეთ.
ასეთი მისტერიაა ადამიანი...
* * *
შეიძლება დილეგში იჯდე და ყველაზე თავისუფალი იყო; მაგრამ შეიძლება თავისუფლებაში მყოფიც ტყვეობაში იმყოფებოდე.
* * *
ვინც წარსულს უარჰყოფს, იგი ვერც მომავალს შექმნის.
* * *
კონკრეტულობამდე ადამიანი ზოგადია.
* * *
სადაც სამართლის მოსმენა არ უყვართ, იქ სიცრუე იკიდებს ფეხს.
* * *
საკუთარი მომავლის შეცნობის სურვილით დაავადმყოფებული ცრუმორწმუნე წიგნის ისეთ მკითხველსა ჰგავს, რომელიც მუდამ წინდაწინ ცდილობს ნაწარმოების შინაარსის გაგებას, მაგრამ არაფერი რჩება ხელთ საბოლოოდ.
* * *
უკვდავების სურნელს აფრქვევს
მშობლიური მიწა,
ვინაც მასში ფესვი გადგა,
დრომ ვერ დაამიწა.
* * *
გინახავთ განრისხებული სიკეთე? უსაშინელესია. მარტო ამის წარმოდგენა შეგზარავს.
* * *
პოეტი მაშინ რჩება პოეტად, როცა მთელს თავის ცხოვრებას, თვით ყოველ ამოსუნთქვასაც კი პოეზიად აქცევს; ასე იქმნებიან უდიდესნი. პოეზიის სამყაროა მათი სამკვიდრებელი. ეს კი უკიდეგანო სივრცეა.
* * *
ნეტარია ადამიანი, რომელსაც მიწისა და მოყვასის სიყვარული აატირებს. ეს სიმდიდრეა, რასაც გაფრთხილება სჭირდება.
* * *
ქალი მეგობარი უნდა იყოს და არა მხევალი, ან ბატონი. ამ ურთიერთობაში თანასწორობის დარღვევა ტრაგედიის მიზეზი ხდება ხშირად.
* * *
პლატონური სიყვარული ჭვრეტითი ხასიათისაა და ამიტომაა ეს კატეგორია აღმატებული ხორციელ ლტოლვაზე, რომელიც პირველისაგან განსხვავებით, იმთავითვე საზღვრულია.
* * *
ხომ სამი სიტყვაა-მე შენ მიყვარხარ, მაგრამ არაფერია მათზე უფრო ძნელად ამოსათქმელი მაშინ, როცა ტრფიალის ცეცხლით ვიწვით.
* * *
ნეტარია ერთი, რომელიც ათასებისათვის იბადება.
Iscriviti a:
Post (Atom)