* * *
სხვებს სასიამოვნოდ ისეთი ადამიანი აოცებს, რომლის უმთავრეს მიზანს სხვათა გაკვირვება კი არ წარმოადგენს, არამედ საკუთარი თავისადმი უფრო და უფრო დამსგავსება.
* * *
თავში მხოლოდ სულიერად ღარიბებს უვარდებათ.
* * *
ქალი მწვერვალივითაა, რომელიც შინაგან თავის დამპყრობს ელის და მისი ყოველი "არა" ამ უკანასკნელისადმი თქმული მოწვევაა.
* * *
ფეხბურთის ლამაზ სანახაობას იძლევა კარგი ფიზიკური მომზადების, მკვირცხლი გონებრივი შესაძლებლობების, სიმსუბუქისა და რვალივით მტკიცე ხასიათის ინდივიდუალურობაზე დაფუძნებული გუნდურობა.
* * *
შინაარსიანი ცხოვრება ისაა, რომელიც ღირს ცრემლად და ღიმილად.
* * *
დენზელ ვოშინგტონის დინჯი ღირსებითა და ელეგანტურად განსახიერებული გმირებიც და ფილმებიც სასიამოვნო მზის სითბოა დღევანდელი უღირსების სიბნელეში.
* * *
გული-სიცოცხლისა და ბედნიერების კომპასი.
* * *
თეთრი პოეზია-გაცოცხლებული პროზა
* * *
განაგდე არასოდეს-იყავი ყოველთვის.
* * *
უკვდავება ისაა, რომლის მოპოვებაც არა სხვისი, არამედ საკუთარი სიცოცხლის ფასად ხდება.
* * *
სიყვარულში და სიყვარულით ყოველივე თავის პირვანდელ, კანონზომიერ მდგომარეობას უბრუნდება და სიყვარული ხდება-არაა შემთხვევითი ჩვენი ტრფობის საგნის თავად სიყვარულად გადაქცევა, როცა გვიყვარს და მას სიყვარულს ვეძახით. მაშინ ღმერთები ვხდებით და ირგვლივაც ყველაფერი ღვთიურდება, სიყვარულდება.
* * *
სიკვდილს მხოლოდ სიყვარული ამარცხებს, სიყვარული კი უამრავი სიკეთის განძთსაცავია (პირად და გოდერძი ჩოხელის "ადამიანთა სევდის" მაგალითზე).
* * *
ის უფრო შესძლებს სიბრძნის სიყვარულის ღირსების დაცვას, ვინც ჩახედულია ფილოსოფიაში და იცნობს მის ნაკლოვანებებს ვიდრე ის, ვინც ამისგან შორს დგას.
* * *
სიძლიერე მშვიდია და სავსე.
* * *
სიბრძნე სრულყოფილებასთან შედარებით საკუთარი უვიცობის გააზრებაცაა.
* * *
მზეჭაბუკი ბერიკაცსა ჰგავს: ორივე მზიურად შეიგრძნობს სიცოცხლის თითოეულ დღეს და სავსედ ცხოვრობს მათ.
* * *
თუ გინდა აკეთო საკაცობრიო საქმე, აკეთე ეროვნული ისე, რომ გიყვარდეს და სხვა ერებსაც სცემდე პატივს.
* * *
ცნობიერება, რომელიც მატერიალური ღირებულებების მოპოვებისკენაა მიმართული, თავისი განვითარების ხარისხით ერთუჯრედიანი ამების დონეზე დგას სულიერი ღირებულებებისკენ ორიენტირებულ ცნობიერებასთან შედარებით.
* * *
სიცოცხლის სიბრძნე სიყვარულში დევს. სიყვარული კი ღმერთია-იგია საუკეთესო მოძღვარი.
* * *
საქართველო დღეს უსაფუარო ცომია.
* * *
მცდარმა არჩევანმა განგების სილა იცის შედეგად.
* * *
მიტომ ვერ გამასწრებ, რომ გამირბიხარ.
მიტომ გაგასწრებ, რომ არ მოგსდევ.
ანუ ქონდრისკაცს ის ქმნის პატარად, რომ საკუთარი თავის შეცნობის მაგივრად მზერა მუდამ გარესამყაროსკენ აქვს მიქცეული და შესაბამისად, ვერ გაუსწრებს და ვერ მოიღვაწებს იმაზე მეტს, ვიდრე ის, ვინც მიხვდა ჭეშმარიტებას.
* * *
როდესაც XX საუკუნის ერთ-ერთ უდიდეს იტალიელ პოეტს, ჩეზარე პავეზეს ჰკითხეს, თუ ვის მიიჩნევდა თავისი ქვეყნის საუკეთესო თანამედროვე პოეტად, მან ასეთად ვიტორიო დე სიკა დაასახელა. შესაბამისად მეც ყველა დროის უდიდეს პოეტად ქრისტეს ვთვლი, ადამიანებს შორის-სოკრატეს, ხოლო უდიდეს მთავარსარდლად-პავლე მოციქულს...
* * *
თავისუფლება გაშლილი სივრცეებია.
* * *
რა არის სერიოზული? როცა 80 წლის ბერიკაცი ამბობს, რომ დიდი ბავშვია.
* * *
მზეჭაბუკები ბერიკაცებსა გვანან-თავიანთი სიცოცხლის თითოეულ დღეს მზიურად შეიგრძნობენ და სავსედ ცხოვრობენ.
* * *
When lover criminal’s only fault is their love, the true criminals are those, who consider them this way.
* * *
ღმერთმა გვიმრავლოს ისეთი შეცდომები, რომელთა აღიარებაც უდიდესი სიამოვნებაა.
* * *
შინაგან ყველა ქალს უნდა, ამოკითხულ იქნეს, მაგრამ ყველას არ ძალუძს ქალის წაკითხვა.
* * *
სიყვარული ყველაფერს მოიცავს და ყოველივეს მასში სიყვარული ჰქვია.
* * *
23 ნოემბერი-მგლისმუხლა ორფეოსის გამარჯვების დღეობა
* * *
სიყვარული ის სამეფოა, რომელშიც სამოთხე და ჯოჯოხეთი თანამყოფობენ.
* * *
ეპოქალური ღრიანკალების-გალასა და ირრუბაქიძის შემოქმედებათა მუსიკალური გააზრება და მუსიცირება.
* * *
გველოსანი-განკურნების, უკვდავებისა და მზეობის გენია.
* * *
ქალს ყოველთვის მოუსმინე, მაგრამ ყოველთვის არ დაეთანხმო, რადგან მართალია, სიამოვნებთ გამგები მამაკაცები, მაგრამ არ და ვერ ყვარობენ მუდამ და ყველაფერში დამყოლებს. ეს უკანასკნელი, ადრე თუ გვიან, ლახავს როგორც ქალურ, ასევე მამაკაცურ თავმოყვარეობას.
* * *
თავმოყვარეობა უკიდურესად ადამიანური გრძნობაა, პატივმოყვარეობა კი-ცხოველური ინსტინქტის უზენაესი გამოვლინება. შუა უზით დიდი ზღვარი.
* * *
არა სიცოცხლეს წერისათვის; კი წერას სიცოცხლისათვის.
* * *
ქალი უფსკრულია; და რაც უფრო ქალურია იგი, მით უფრო უძიროა მისი მშვენირების სიღრმე.
* * *
ვისაც ისევე არ უყვარს სიღრმე, როგორც სიმაღლე, ქალს ვერ შეიცნობს.
* * *
ცოლ-ქმრობა კიდევ ერთი მოსაწყენი ტვირთი ხდება იქ, სადაც სიყვარული და მეგობრობა არაა.
* * *
პოეტისათვის ყოველი დღე ლამაზია და მშვენიერი
* * *
ამინდი ოდენ კარგი, ან ცუდი კი არაა, საინტერესოცაა.
* * *
გულის სიბერეს მუსიკა აკლია.
* * *
სიცოცხლე იმას უყვარს შინაგანი გამეტებით, ვინც სიკვდილს ღირსეული ღიმილით ერკინება.
* * *
ყოველთვის მოულოდნელი იგია, ვინც სიტუაციაზე მაღლა დგას.
martedì 25 novembre 2008
sabato 1 novembre 2008
ღვინობისთვე, 2008
* * *
ქალი არა როგორც წარმწყმედელი მაცდური, არამედ ქალი, როგორც უკვდავების ასტრალური ხიდი.
* * *
ჰესსე-სულის უფსკრულებიდან ამოფრქვეული ზღაპარი; კაფკა-ფანტომი; ირრუბაქიძე-ნათელმხილველი, გრძნეული ღრიანკალი.
* * *
დალისაგან ჯოჯოხეთის მედიტერანული ფერთა სიუხვით მოაზრება ჰესსეს მასკარადსა და ბულგარკოვის მეჯლისში პოულობს პარალელებს.
* * *
ქართული როკვის შინაარსი ის ზეიმია, რომლის ცეკვით თარგმანებულ დახვეწილ საზოგადოებრივ ურთიერთობებზე უკეთესს არ იცნობს კაცობრიობა.
* * *
ცხოვრება საკრალური თამაშია. მასში მონაწილეობის მიღება ნებაყოფლობითია და მოძრაობაში მოჰყავს სული; უკვდავება კი გამარჯვებას მოაქვს. ტრიუმფი არა ოდენ საბოლოო შედეგია, არამედ ყოველდღიური პროცესი.
* * *
თვითმკვლელობას გიჟი ახორციელებს... უმწიფარი ადამიანი გაურბის მას... ბრძენი კი-დასცინის...
* * *
სიბრძნე მალამოა.
* * *
ერიშვილი ერის ძმაცაა და ერის მამაც. მანდილოსნის შემთხვევაში-შესაბამისად.
* * *
სიყვარულში სულის სიმტკიციდან სულის ალუღლუღებამდე ერთი ნაბიჯია და პირიქით.
* * *
დაღლისას წელში გაიმართე.
* * *
ცოდნა, რომელიც არ სულიერდება და არ ხორციელდება, მკვდარია.
* * *
ამაოება ღლის. უკვდავება კი წუთისოფლისაგან დაღლილსაც ამხნევებს.
* * *
ნებისმიერ ადამიანს, ყველაზე ცოტა, ერთი უახლოესი მეგობარი მაინცა ჰყავს და ეს მისი მფარველი ანგელოზია. კიდევ უფრო დიდი მეგობრებია მაცხოვარი უფალი ჩვენი-ქრისტე და მარიამ ღვთისმშობელი. მათ გულში, გულით და გულიდან ესაუბრებიან.
* * *
გული-ბაგე სიყვარულის
გული-თვალი სიყვარულის
გული-სმენა სიყვარულის
გულისცემა-ფეთქვა სიყვარულის
გული: დრო-სივრცის გადამდნობი ზღაპრული ბრძმედი.
* * *
არც ფილოსოფია, არც მეცნიერება, არც ხელოვნება, არამედ რაღაც უფრო მეტი.
* * *
სიყვარული შემოქმედების საუკეთესო წყაროა.
* * *
მთელი შემოქმედება, როგორც ერთი დიდი ბოლერო.
* * *
საუკეთესო ღვთისმეტყველება ისაა, როდესაც სიბრძნის სიყვარულის სული ხელოვნებაა, ხოლო მეცნიერება-მისი სხეული.
* * *
მთელი სამყარო და არსებობა-სიყვარულის მასალა.
* * *
ბედნიერება გულმზიანობაა-ბედნიერებაა გულმზიანობა.
* * *
გასქელებული ტანი-გათხელებული სული.
* * *
ბოროტება საზღვრულია, სიკეთე-ამოუწურავი.
* * *
ლოტოსი: საკუთარი თავის ამოზიდვა-ამოზრდა ამაო ყოფიერების ჭაობიდან.
* * *
შეიძლება ხანში შესული დიდი ბავშვიც იყო;
შეიძლება ხანში შესული ორი წლის ბავშვივით იქცეოდე...
ერთმანეთისაგან არსობრივად განსხვავებული რამეა.
* * *
უკვდავება წყალივითაა: მას გაშლილი თითებით ვერ მოიხელთებ და გაგებნევა, თუკი მარადისობის ჭურჭლად არ იქციე თავი.
* * *
ბედნიერი გული უამრავი სიკეთის განძთსაცავია.
* * *
მხოლოდ მშვენიერება არსებობს-უფრო და უფრო პარადოქსული ჩანს ხომ, მაგრამ ასე იყო, ასეა და ასეც იქნება.
* * *
ყველაზე დიდი შემოქმედება ისაა, როდესაც ხელში საკრავი (კალამი, საჭრეთელი, ან ფუნჯი, ან სულაც საროკველად ხარ გამზადებული) გიკავია და იმის მაგივრად, რომ გადმოსცე შინაგან დადუღებული, თუ გარესამყაროში ამოკითხულ-ნაგრძნობი, სულგაშეშებული დგახარ უზენაესი მშვენიერების წინაშე და თითსაც კი ვერ ამოძრავებ. გული მაშინ ბედნიერების მზითაა გაკავებული.
* * *
ირრუბაქიძის "მიწასთან დაბრუნება" და ყოველივე მასში დატეული-კოსმოცენტრიზმი;
გალას "ცვრიან ბალახზე თუ ფეხშიშველა არ გაიარე, რაა მამული?"-კოსმოცენტრიზმი;
დოჩანაშვილთან კეჟერაძის მიერ ბუნების წიაღში ჩუმი ძალუმობით გამხელილი სამშობლოს სიყვარული-კოსმოცენტრიზმი;
ხალხური “ბარდში მძრომელო ხოხობო, შენ, ტურფა ხარისთვალაო”-კოსმოცენტრიზმი;
ტექნოცენტრიზმი-ადამიანისა და აქედან გამომდინარე, ზოგადად კაცობრიობის სულიერი იმბეცილიზმის შედეგი.
* * *
ოქრო მწვანეში მიმობნეული და შემოდგომის ფოთლებში დაბინავებული ზაფხულის ცეცხლია.
* * *
სიმბოლო-ღვთიური მოზაიკის ნაწილი.
* * *
მდაა-მისტიური გაკვირვების რომანტიული შორისდებული
* * *
გამარჯვება მამაცების ხვედრია. სიმამაცეს კი სიყვარული და ადამიანობა აკეთილშობილებს.
* * *
სუფრა-სარკე ადამიანის.
* * *
მუსიკა-სიცოცხლის ჩუქურთმა.
* * *
ყოველთვის ყველაფრის პატიება ისეთივე უმსგავსოებაა, როგორც პატიების არმცოდნე ამპარტავნება და ქედმაღლობა. ორივე სნეულებაა.
* * *
ჩინგიზ-ყაენისა და თემურ-ლენგის მონღოლური სისასტიკე სტეპური ინფანტილიზმია კოლხი ძუ ავაზის-მედეას შურისძიების წინაშე.
* * *
კარგი მორკენალი ქალის საუკეთესო მოალერსეცაა, რადგან ძალა და სინაზე ერთმანეთს ავსებენ მასში.
* * *
ფილოსოფია რომ არა, ხელოვნება ღარიბი იქნებოდა და ზედაპირული; ხელოვნება რომ არა, ფილოსოფია კარგა ხნის წინ იქნებოდა გამოგლოვილი.
* * *
იმის მაგივრად, რომ ადამიანთა შორის სიყვარული სუფევდეს, ქვეყნიერება კი მშვიდობისა და მშვენიერების სამეფოს წარმოადგენდეს, დედამიწა ომისა და უვიცობის ასპარეზადაა ქცეული.
* * *
კაცი კაცობდეს, ქალი ქალობდეს,
ერთმანეთს ასე თუ შეავსებენ.
* * *
რიტმი-სევდის, კვდომის, არარსის, ქაოსის დაურვება და მათზე უფლობა.
* * *
საკუთარი თავის გაცნობიერებული მოტყუება ვერაგობაა.
* * *
როგორც ბეთჰოვენისათვის იყო მუსიკა ყველანაირ სიბრძნესა და ფილოსოფიაზე უფრო მაღალი გამოცხადება, ასეთივე აღმატებულია საყვარელი ქალის პირველი ამბორი მთელს პოეზიასთან შედარებით.
ქალი არა როგორც წარმწყმედელი მაცდური, არამედ ქალი, როგორც უკვდავების ასტრალური ხიდი.
* * *
ჰესსე-სულის უფსკრულებიდან ამოფრქვეული ზღაპარი; კაფკა-ფანტომი; ირრუბაქიძე-ნათელმხილველი, გრძნეული ღრიანკალი.
* * *
დალისაგან ჯოჯოხეთის მედიტერანული ფერთა სიუხვით მოაზრება ჰესსეს მასკარადსა და ბულგარკოვის მეჯლისში პოულობს პარალელებს.
* * *
ქართული როკვის შინაარსი ის ზეიმია, რომლის ცეკვით თარგმანებულ დახვეწილ საზოგადოებრივ ურთიერთობებზე უკეთესს არ იცნობს კაცობრიობა.
* * *
ცხოვრება საკრალური თამაშია. მასში მონაწილეობის მიღება ნებაყოფლობითია და მოძრაობაში მოჰყავს სული; უკვდავება კი გამარჯვებას მოაქვს. ტრიუმფი არა ოდენ საბოლოო შედეგია, არამედ ყოველდღიური პროცესი.
* * *
თვითმკვლელობას გიჟი ახორციელებს... უმწიფარი ადამიანი გაურბის მას... ბრძენი კი-დასცინის...
* * *
სიბრძნე მალამოა.
* * *
ერიშვილი ერის ძმაცაა და ერის მამაც. მანდილოსნის შემთხვევაში-შესაბამისად.
* * *
სიყვარულში სულის სიმტკიციდან სულის ალუღლუღებამდე ერთი ნაბიჯია და პირიქით.
* * *
დაღლისას წელში გაიმართე.
* * *
ცოდნა, რომელიც არ სულიერდება და არ ხორციელდება, მკვდარია.
* * *
ამაოება ღლის. უკვდავება კი წუთისოფლისაგან დაღლილსაც ამხნევებს.
* * *
ნებისმიერ ადამიანს, ყველაზე ცოტა, ერთი უახლოესი მეგობარი მაინცა ჰყავს და ეს მისი მფარველი ანგელოზია. კიდევ უფრო დიდი მეგობრებია მაცხოვარი უფალი ჩვენი-ქრისტე და მარიამ ღვთისმშობელი. მათ გულში, გულით და გულიდან ესაუბრებიან.
* * *
გული-ბაგე სიყვარულის
გული-თვალი სიყვარულის
გული-სმენა სიყვარულის
გულისცემა-ფეთქვა სიყვარულის
გული: დრო-სივრცის გადამდნობი ზღაპრული ბრძმედი.
* * *
არც ფილოსოფია, არც მეცნიერება, არც ხელოვნება, არამედ რაღაც უფრო მეტი.
* * *
სიყვარული შემოქმედების საუკეთესო წყაროა.
* * *
მთელი შემოქმედება, როგორც ერთი დიდი ბოლერო.
* * *
საუკეთესო ღვთისმეტყველება ისაა, როდესაც სიბრძნის სიყვარულის სული ხელოვნებაა, ხოლო მეცნიერება-მისი სხეული.
* * *
მთელი სამყარო და არსებობა-სიყვარულის მასალა.
* * *
ბედნიერება გულმზიანობაა-ბედნიერებაა გულმზიანობა.
* * *
გასქელებული ტანი-გათხელებული სული.
* * *
ბოროტება საზღვრულია, სიკეთე-ამოუწურავი.
* * *
ლოტოსი: საკუთარი თავის ამოზიდვა-ამოზრდა ამაო ყოფიერების ჭაობიდან.
* * *
შეიძლება ხანში შესული დიდი ბავშვიც იყო;
შეიძლება ხანში შესული ორი წლის ბავშვივით იქცეოდე...
ერთმანეთისაგან არსობრივად განსხვავებული რამეა.
* * *
უკვდავება წყალივითაა: მას გაშლილი თითებით ვერ მოიხელთებ და გაგებნევა, თუკი მარადისობის ჭურჭლად არ იქციე თავი.
* * *
ბედნიერი გული უამრავი სიკეთის განძთსაცავია.
* * *
მხოლოდ მშვენიერება არსებობს-უფრო და უფრო პარადოქსული ჩანს ხომ, მაგრამ ასე იყო, ასეა და ასეც იქნება.
* * *
ყველაზე დიდი შემოქმედება ისაა, როდესაც ხელში საკრავი (კალამი, საჭრეთელი, ან ფუნჯი, ან სულაც საროკველად ხარ გამზადებული) გიკავია და იმის მაგივრად, რომ გადმოსცე შინაგან დადუღებული, თუ გარესამყაროში ამოკითხულ-ნაგრძნობი, სულგაშეშებული დგახარ უზენაესი მშვენიერების წინაშე და თითსაც კი ვერ ამოძრავებ. გული მაშინ ბედნიერების მზითაა გაკავებული.
* * *
ირრუბაქიძის "მიწასთან დაბრუნება" და ყოველივე მასში დატეული-კოსმოცენტრიზმი;
გალას "ცვრიან ბალახზე თუ ფეხშიშველა არ გაიარე, რაა მამული?"-კოსმოცენტრიზმი;
დოჩანაშვილთან კეჟერაძის მიერ ბუნების წიაღში ჩუმი ძალუმობით გამხელილი სამშობლოს სიყვარული-კოსმოცენტრიზმი;
ხალხური “ბარდში მძრომელო ხოხობო, შენ, ტურფა ხარისთვალაო”-კოსმოცენტრიზმი;
ტექნოცენტრიზმი-ადამიანისა და აქედან გამომდინარე, ზოგადად კაცობრიობის სულიერი იმბეცილიზმის შედეგი.
* * *
ოქრო მწვანეში მიმობნეული და შემოდგომის ფოთლებში დაბინავებული ზაფხულის ცეცხლია.
* * *
სიმბოლო-ღვთიური მოზაიკის ნაწილი.
* * *
მდაა-მისტიური გაკვირვების რომანტიული შორისდებული
* * *
გამარჯვება მამაცების ხვედრია. სიმამაცეს კი სიყვარული და ადამიანობა აკეთილშობილებს.
* * *
სუფრა-სარკე ადამიანის.
* * *
მუსიკა-სიცოცხლის ჩუქურთმა.
* * *
ყოველთვის ყველაფრის პატიება ისეთივე უმსგავსოებაა, როგორც პატიების არმცოდნე ამპარტავნება და ქედმაღლობა. ორივე სნეულებაა.
* * *
ჩინგიზ-ყაენისა და თემურ-ლენგის მონღოლური სისასტიკე სტეპური ინფანტილიზმია კოლხი ძუ ავაზის-მედეას შურისძიების წინაშე.
* * *
კარგი მორკენალი ქალის საუკეთესო მოალერსეცაა, რადგან ძალა და სინაზე ერთმანეთს ავსებენ მასში.
* * *
ფილოსოფია რომ არა, ხელოვნება ღარიბი იქნებოდა და ზედაპირული; ხელოვნება რომ არა, ფილოსოფია კარგა ხნის წინ იქნებოდა გამოგლოვილი.
* * *
იმის მაგივრად, რომ ადამიანთა შორის სიყვარული სუფევდეს, ქვეყნიერება კი მშვიდობისა და მშვენიერების სამეფოს წარმოადგენდეს, დედამიწა ომისა და უვიცობის ასპარეზადაა ქცეული.
* * *
კაცი კაცობდეს, ქალი ქალობდეს,
ერთმანეთს ასე თუ შეავსებენ.
* * *
რიტმი-სევდის, კვდომის, არარსის, ქაოსის დაურვება და მათზე უფლობა.
* * *
საკუთარი თავის გაცნობიერებული მოტყუება ვერაგობაა.
* * *
როგორც ბეთჰოვენისათვის იყო მუსიკა ყველანაირ სიბრძნესა და ფილოსოფიაზე უფრო მაღალი გამოცხადება, ასეთივე აღმატებულია საყვარელი ქალის პირველი ამბორი მთელს პოეზიასთან შედარებით.
Iscriviti a:
Post (Atom)